woensdag 11 september 2013

Lalaland

Toen het vliegtuig los kwam van de grond wist ik dat dit mijn leven totaal ging veranderen. Ik had nog geen idee waarom of waarvoor dat zou gebeuren maar ik wist het gewoon. De eerste keer de lucht in met een vliegtuig als plattelands meid. Nooit eerder gevlogen en nooit eerder een reis gemaakt naar een land wat verder weg ligt dan Duitsland. Ik was 32, had geen baan omdat ik al jaren depressief was en als ik al 10 min met de auto weg moest kreeg ik al heimwee. Ik zat in een relatie waarvan ik wist dat ik daar niet in wilde blijven en was op zoek, maar had geen idee waarnaar. Het was mijn eerste keer alleen op reis. Nou ja, helemaal alleen was ik ook weer niet. Er waren twee mensen bij me, maar die kende ik (nog) niet. Die had ik die ochtend op het vliegveld voor het eerst ontmoet. We gingen voor dezelfde missie naar dit land wat verder weg ligt dan Duitsland.

Het opstijgen was een geweldige ervaring, dat gevoel in je maag, de kriebels in je buik. Eenmaal in de lucht bedacht ik me dat ik toch liever op de grond stond. Ik zat langs het raam en keek op de vleugel van het vliegtuig. De schroefjes die erin zaten en die ik zag zitten zouden die stevig genoeg zijn vroeg ik me af. Ik vond het niks maar kon niets anders dan blijven zitten en proberen te genieten van de eerste vlucht in mijn leven. Toen wist ik nog niet dat er later meerdere vluchten zouden komen naar dat land wat verder weg ligt dan Duitsland. En al die keren die zouden volgen zou ik er met een heel naar en vervelend gevoel heen gaan, maar ik kon niet anders..ik moest...dit was waarom ik geboren was.

Naast mij in het vliegtuig zat een moeder en een kindje. Ze kwamen uit een land waar ik de naam mij niet meer van kan herinneren. Wat ik wel weet is dat ze Engels spraken. We vlogen boven de wolken en het uitzicht was fenomenaal. Nooit eerder had ik zulke mooie wolken gezien. De lucht was fel blauw en die wolken waren zo mooi dat het uit een sprookje leek te komen. Het kleine meisje en haar moeder zaten te praten over de wolken en ik hoorde het meisje "LalaLand" zeggen. Toen ik vroeg wat ze daarmee bedoelde wees ze op de wolken. Daar buiten, die wolken, dat was Lalaland vertelde ze mij. Het uitzicht door dat kleine vleigtuigraampje werd nog mooier door deze benaming. Lalaland, daar vlogen we doorheen. In Lalaland was alles prachtig en mooi en leefde men lang en gelukkig. Onderweg naar dat land ,wat verder weg ligt dan Duitsland, met een vliegtuig waar ik voor het eerst van mijn leven in zat ontdekte ik Lalaland.

Als ik toen had geweten wat voor impact deze reis op mijn verder leven zou hebben gehad ,had ik de vlucht niet durven maken. God zei dank wist ik dat toen nog niet en kan ik nu terugkijken op enorme verrijking van mijn leven door die reis naar dat land wat verder weg ligt dan Duitsland.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten