donderdag 12 september 2013

Reiki en geloven in jezelf

Jaren lang ben ik depressief geweest. Ik heb bijna alle medicijnen en therapieën wel gehad en gedaan en toen kwam ik in aanraking met Reiki. Als je niet meer weet wat je moet doen ga je als mens andere dingen zoeken. Ik in ieder geval wel. Ik vond in de buurt een reikibehandelaar en ging daar trouw iedere week heen. Ik voelde er niet veel van als ik "het" kreeg maar de reikibehandelaar ging steeds enorm geeuwen als ik behandeld werd. Dat vond ik altijd wel grappig eigenlijk. Omdat het mij beviel, vraag me niet precies waarom want ik heb geen idee, ben ik zelf ook een reikicursus gaan doen. Iedereen kan het in principe leren. Reiki is het doorgeven van energie. De levensenergie die de monniken in die verre landen “Chi” noemen. Je geeft geen energie van jezelf weg maar je geeft de energie door. Als ik op tv zie wat die monniken in die verre landen allemaal aan kunnen en kunnen doorstaan door die Chi dan wil ik daar wel veel van hebben en/of aan mensen door geven natuurlijk.
 
Wat ik van mijn eerste cursusweekend nog kan herinneren is dat de reikimaster een ritueel bij mij deed en dat ik dacht; wat is dit voor hocus pocus, dat kan toch nooit werken! Maar goed, het hoorde er nu eenmaal bij. Op die manier werd je “open gezet” voor de energie. Ik merkte niets van dat open zetten eigenlijk. Toen ik reiki 1 gedaan had (er zijn er in totaal 3) vond ik wel dat ik genoeg had en wilde niet verder met reiki 2 want ik was redelijk teleurgesteld. Ik voelde niets eigenlijk als ik mezelf reiki gaf en als ik het idee heb dat iets niet werkt dan hou ik het al snel voor gezien over het algemeen. Een aantal jaren later kwam ik weer in aanraking met reiki en besloot toen toch voor reiki 2 te gaan. Wederom geen idee waarom. Weer een weekend en weer van die vreemde rituelen. Een reikimaster die op of over je hoofd blaast en nog meer van die fratsen. Ik voelde me steeds lichtelijk voor paal zitten in de groep mensen. Nodig was het niet want iedereen kwam aan de beurt voor dit ritueel.
Toen ik tijdens dat weekend mijn moeder op afstand ging behandelen gebeurde er toch wel gekke dingen. Met reiki 2 kun je mensen op afstand reiki sturen. Je hoeft dus niet je handen op iemand te leggen maar je kunt het sturen, gewoon door de lucht door je op die persoon te concentreren. Mijn moeder wist dat ze om 4 uur op de bank moest gaan zitten en dat ik haar dan, van kilometers verder weg, reiki zou gaan sturen. Mijn moeder had toen geen idee wat reiki precies was. Die “geloofde” toen in Jomanda met de blauwe jurk. Wat Jomanda deed was niet eng namelijk. Iedere week zette mijn moeder een flesje water voor de radio als Jomanda op de radio was en dan werd het water ingestraald. Mijn moeder gebruikte dat water werkelijk overal voor. Het ingestraalde water zal vast veel goeds hebben gedaan. Gelukkig wilde mijn moeder zich toch opofferen als proefkonijn en zat klaar op de bank zoals afgesproken om 4 uur. Toen ik, kilometers verder weg klaar ging zitten om mijn moeder reiki te sturen had ik niet het idee dat wat ik ging doen enig nut of effect zou hebben. Het was lastig mij te concentreren want ik vond het vooral heel gek. Toch voelde ik tijdens het sturen van de reiki wat dingen in mijn handen en werd ik duizelig. Misschien door mijn gestress dat ik het wel niet goed zou doen bedacht ik me. Toen ik een half uur na mijn reikibehandeling op afstand mijn moeder belde en vertelde dat ik duizelig was geworden vertelde ze mij dat ze de afgelopen dagen duizelig was geweest. Dat ze daar last van had gehad wist ik dus niet. Ik viel van mijn stoel van verbazing want ik had die duizeligheid gevoeld. Ik heb geen idee meer wat mijn moeder verder had ervaren tijdens mijn reiki op afstand behandeling maar het was voor mij wel een bewijs dat reiki dus echt wel wat doet, al zat ik er niet op te wachten om allerlei dingen van andere mensen te gaan voelen als ik iemand reiki geven zou.

Vanaf dat moment ben ik vaker mensen en dieren reiki gaan geven en begon ik steeds vaker de energie in mijn handen te voelen en ben ik door de reiki begonnen aan mijn reis naar dat land wat verder weg ligt dan Duitsland om mensen te gaan ondersteunen.

In dat land waar een vreselijke oorlog had gewoed. In dat land wat 50 jaar terug in de tijd was gegooid door die oorlog. Waar mensen jaren na de oorlog nog steeds in vluchtelingen kampen woonden en er geen huis meer was om in te wonen. Geen vader of broer meer om mee te helpen iets nieuws op te bouwen. Door de reiki ging ik naar dat land wat verder weg ligt dan Duitsland. In de reiki energie geloven deed ik al en wilde die energie graag doorgeven. Het geloven in mijzelf was en is een ander verhaal. In het land wat verder weg ligt dan Duitsland kwam ik mezelf tegen, en hard ook ! 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten