Jaren lang ben ik depressief geweest. Ik heb bijna alle medicijnen en
therapieën wel gehad en gedaan en toen kwam ik in aanraking met Reiki. Als je niet meer
weet wat je moet doen ga je als mens andere dingen zoeken. Ik in ieder geval
wel. Ik vond in de buurt een reikibehandelaar en ging daar trouw iedere week
heen. Ik voelde er niet veel van als ik "het" kreeg maar de reikibehandelaar ging
steeds enorm geeuwen als ik behandeld werd. Dat vond ik altijd wel grappig
eigenlijk. Omdat het mij beviel, vraag me niet precies waarom want ik heb geen
idee, ben ik zelf ook een reikicursus gaan doen. Iedereen kan het in principe
leren. Reiki is het doorgeven van energie. De levensenergie die de monniken in
die verre landen “Chi” noemen. Je geeft geen energie van jezelf weg maar je
geeft de energie door. Als ik op tv zie wat die monniken in die verre landen allemaal aan kunnen en kunnen doorstaan door die Chi dan wil ik daar wel veel van hebben en/of aan mensen door geven natuurlijk.
Wat ik van mijn eerste cursusweekend nog kan herinneren
is dat de reikimaster een ritueel bij mij deed en dat ik dacht; wat is dit voor
hocus pocus, dat kan toch nooit werken! Maar goed, het hoorde er nu eenmaal
bij. Op die manier werd je “open gezet” voor de energie. Ik merkte niets van dat open zetten eigenlijk. Toen ik reiki 1 gedaan
had (er zijn er in totaal 3) vond ik wel dat ik genoeg had en wilde niet verder
met reiki 2 want ik was redelijk teleurgesteld. Ik voelde niets eigenlijk als ik mezelf reiki gaf en als ik het
idee heb dat iets niet werkt dan hou ik het al snel voor gezien over het
algemeen. Een aantal jaren later kwam ik weer in aanraking met reiki
en besloot toen toch voor reiki 2 te gaan. Wederom geen idee waarom. Weer een weekend en weer van die vreemde
rituelen. Een reikimaster die op of over je hoofd blaast en nog meer van die fratsen. Ik voelde me steeds lichtelijk voor paal zitten in de groep mensen. Nodig was het niet want iedereen kwam aan de beurt voor dit ritueel.
Toen ik tijdens dat
weekend mijn moeder op afstand ging behandelen gebeurde er toch wel gekke
dingen. Met reiki 2 kun je mensen op afstand reiki sturen. Je hoeft dus niet je
handen op iemand te leggen maar je kunt het sturen, gewoon door de lucht door
je op die persoon te concentreren. Mijn moeder wist dat ze om 4 uur op de bank
moest gaan zitten en dat ik haar dan, van kilometers verder weg, reiki zou gaan
sturen. Mijn moeder had toen geen idee wat reiki precies was. Die “geloofde”
toen in Jomanda met de blauwe jurk. Wat Jomanda deed was niet eng namelijk.
Iedere week zette mijn moeder een flesje water voor de radio als Jomanda op de
radio was en dan werd het water ingestraald. Mijn moeder gebruikte dat water
werkelijk overal voor. Het ingestraalde water zal vast veel goeds hebben gedaan. Gelukkig wilde mijn moeder zich toch opofferen als
proefkonijn en zat klaar op de bank zoals afgesproken om 4 uur. Toen ik,
kilometers verder weg klaar ging zitten om mijn moeder reiki te sturen had ik
niet het idee dat wat ik ging doen enig nut of effect zou hebben. Het was
lastig mij te concentreren want ik vond het vooral heel gek. Toch voelde ik tijdens
het sturen van de reiki wat dingen in mijn handen en werd ik duizelig.
Misschien door mijn gestress dat ik het wel niet goed zou doen bedacht ik me.
Toen ik een half uur na mijn reikibehandeling op afstand mijn moeder belde en
vertelde dat ik duizelig was geworden vertelde ze mij dat ze de afgelopen dagen
duizelig was geweest. Dat ze daar last van had gehad wist ik dus niet. Ik viel van
mijn stoel van verbazing want ik had die duizeligheid gevoeld. Ik heb geen idee
meer wat mijn moeder verder had ervaren tijdens mijn reiki op afstand
behandeling maar het was voor mij wel een bewijs dat reiki dus echt wel wat
doet, al zat ik er niet op te wachten om allerlei dingen van andere mensen te
gaan voelen als ik iemand reiki geven zou.
Vanaf dat moment ben ik vaker mensen en dieren reiki gaan
geven en begon ik steeds vaker de energie in mijn handen te voelen en ben ik
door de reiki begonnen aan mijn reis naar dat land wat verder weg ligt dan
Duitsland om mensen te gaan ondersteunen.
In dat land waar een vreselijke oorlog had gewoed. In dat
land wat 50 jaar terug in de tijd was gegooid door die oorlog. Waar mensen jaren na de oorlog
nog steeds in vluchtelingen kampen woonden en er geen huis meer was om in te
wonen. Geen vader of broer meer om mee te helpen iets nieuws op te bouwen. Door
de reiki ging ik naar dat land wat verder weg ligt dan Duitsland. In de reiki energie geloven deed ik al en wilde die energie graag doorgeven. Het geloven in mijzelf was en is een ander verhaal. In het land wat verder weg ligt dan Duitsland kwam ik mezelf tegen, en hard ook !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten