Een bijzondere ontmoeting

“Dit is de plek waar ik slaap” zegt Gerard tegen mij. Ik sta te kijken naar een doorgang. Een doorgang tussen een gebouw en een grote betonnen plantenbak. “Slaap je hier ? “ vraag ik compleet overdonderd. Het is gewoon allemaal open wat ik zie. “De betonnen plantenbak houdt veel tegen” zegt Gerard weer.  Mijn hersenen hebben moeite met hetgeen mij net verteld wordt. Hoe kan het dat iemand daar moet slapen? Al anderhalf jaar slaapt Gerard voor het gebouw. Hij wordt door iedereen geaccepteerd want er worden sinds die tijd geen fietsen meer gestolen. Bewaking en politie weten zijn slaapplaats. Ze komen regelmatig langs om koffie of thee te brengen. Gerard houdt zijn slaapplaats netjes. Iedere ochtend ruimt hij alles op en is er niet meer te zien dat er iemand op de grond buiten in de open lucht heeft geslapen.

We lopen verder en Gerard laat mij zien waar hij zijn spullen heeft verstopt. De spullen die hij ’s nachts nodig heeft. Ik zie een paar plastic zakken tussen de bosjes. Hij heeft een rugzak op zijn rug. Daar zit zijn slaapzak in en een setje schone kleding. Mijn bek valt voor mijn gevoel regelmatig open door alle informatie die ik krijg. De verhalen die hij heeft zijn prachtig. Ook verhalen die mijn nekharen omhoog zetten. Verhalen over andere daklozen. Velen zijn verslaafd en hij heeft dan ook al van veel mensen afscheid moeten nemen omdat ze overleden zijn.

Het praten samen gaat zo makkelijk en voelt enorm vertrouwd. Gerard is erg open over alles. Hij leeft al twintig jaar op straat. Vanaf zijn zeventiende. Gokken, medicijnen en drank heeft hij overwonnen. Al vier jaar heeft Gerard niets meer nodig om zich goed te voelen. Zijn geloof helpt hem en trekt hem overal doorheen. Wat een super kracht heeft deze man. Op straat leven en dan van je verslavingen af komen en er niet meer in terug vallen. Er zijn maar weinig mensen die dit hem na kunnen doen.

Gerard is klaar voor een nieuwe stap in zijn leven. Hij wil in een huis wonen en is druk bezig met zoeken. Om aan het leven in een huis te wennen slaapt hij sinds ruim een maand een aantal dagen in de week bij zijn nichtje. Op deze manier kan hij oefenen. Vanaf je zeventiende op straat is niet niks. De vrijheid is enorm. Gerard heeft al eens eerder een aantal weken in een huis gewoond. Toen was hij er nog niet klaar voor en is weer de straat op gegaan. Deze keer is hij er wel klaar voor.

Er is een appartement wat hij vanaf dec mag gaan huren. Hij moet alleen wel drie maanden huur zien te regelen om vooruit te betalen. Door het financieel bijspringen van een aantal mensen ziet het er naar uit dat het gaat lukken.

Uren hebben Gerard en ik zitten praten. De tijd dat ik weer naar huis moest kwam te vlug. Deze ontmoeting was bijzonder en zal ik nooit vergeten. Ook weet ik dat dit contact niet eenmalig is geweest. Ik zal Gerard blijven volgen en helpen waar ik kan. Zelden zo’n inspirerend persoon ontmoet. Gerard ik beloof je dat ik vaker trots zal zijn op mezelf. Je bent een bijzonder mens en je hebt mijn hart geraakt. Dank je wel voor je openheid en je kracht X